Na podstawie obserwacji przeprowadzonych na zwierzętach stwierdzono, że w przypadku niedostatecznej ilości zjonizowanego Ca w organizmie rozwija się charakterystyczny zespół objawów określanych mianem tężyczki. Tężyczka może nie tylko powstać w przypadku niedostatecznej czynności przytarczyc i zmniejszenia wydzielania parath-hormonu. Podobne stany można wywołać podając w dużej ilości cytrynian i fosforan sodu. Również brak odpowiedniej ilości magnezu oraz zubożenie ustroju w witaminę D powoduje powstanie stanów tężyczkowych, aczkolwiek w tych ostatnich wypadkach mechanizm powstawania nie jest dostatecznie wyjaśniony. Tężyczkę często obserwuje się u dzieci, szczególnie tych, które mają zaznaczone cechy krzywicy. Przyczyną tężyczki mogą być również ostre zakażenia oraz zatrucie, np. alkoholem, chloroformem, tlenkiem węgla itp. Zespół ten może się rozwinąć także u kobiet w czasie ciąży i połogu, czyli w okresach wzmożonych potrzeb wapniowych. Niekiedy powstaje w następstwie zabiegów chirurgicznych wykonywanych na tarczycy. Mała wielkość przytarczyc, jak również bardzo bliskie sąsiedztwo z tarczycą mogą stać się niekiedy przyczyną pomyłkowego usunięcia gruczołów wraz z częścią tarczycy. Powyższe stosunki anatomiczne przytarczyc z tarczycą oraz występowanie dodatkowych narządów w różnych innych miejscach klatki piersiowej bardzo utrudniają prowadzenie doświadczeń mających na celu dokładne określenie przeznaczenia i funkcji przytarczyc. Wiadomo bowiem, że każdy narząd kieruje pewnymi czynnościami, o czym można się przekonać na podstawie zespołu objawów występujących po usunięciu organu. W przypadku przytarczyc sprawa ta przez bardzo długi czas na- suwała pewne trudności. Dopiero fizjolog francuski Gley stwierdził doświadczalnie, że usunięcie przytarczyc wywoływało tę-życzkę. O zespole tężyczkowym najdokładniej opowiadają matki przyprowadzające swoje pociechy do lekarza. Po silnym zdenerwowaniu czy długotrwałym płaczu u dziecka dotychczas zdrowego pojawiają się kilkuminutowe bolesne kurcze mięśniowe (napady drgawek) obejmując kolejno ręce, nogi, a wreszcie twarz. Towarzyszy temu przyspieszenie tętna i oddechu, podwyższenie ciepłoty ciała oraz ślinotok. Czasem taki napad bywa niebezpieczny, toteż zasięgnięcie porady lekarza w razie jego wystąpienia jest sprawą nieodzowną. Napady drgawek przebiegają bez utraty przytomności i po kilku minutach ustępują bez śladu.