Mówiąc o płynach ustrojowych, wspomnieliśmy o uderzającej różnicy w składzie jakościowym między płynem śródkomórkowym a płynem międzykomórkowym i surowicą. Gdybyśmy przyjęli, że błona komórkowa oddzielająca od siebie wymienione zbiorniki ma takie same własności jak śródbłonek naczyń, to po obu jej stronach należałoby się spodziewać takiego samego składu. Ponieważ sytuacja taka nie nachodzi, trzeba przyjąć, że błona komórkowa jest dla jednych jonów przepuszczalna, a dla drugich nie. Dotyczy to głównie jonów Na+, K+ Cl", których wielkość nie wydaje się decydować o różnicach w przemieszczalności błony komórkowej. W związku z tym zasugerowano, że i obrębie błony komórkowej działa jakiś mechanizm, który selekcjonuje przechodzące przez nią jony. Pozwala on na wejście do kom/M jonów K , a usuwa z niej jony Na . W ten sposób dochodzi do gromadzenia się w komórce jonów K+, podczas gdy w płynie między korkowym ma miejsce przewaga ilościowa jonów Na+, co jak wie™ jest sprzeczne z prawami osmozy i dyfuzji. Aby wymienione zjawiska mogło mieć miejsce, komórka musi pokonać siły dyfuzji i osmozy do czego wykorzystuje energię uzyskaną z procesów przemiany teorii. Dowodem tego jest fakt, że komórki pozbawione dostawy kozy, będącej głównym źródłem energii, tracą zdolność segregonia jonów.