Owodnia tworzy się z komórek ektodermalnych, leżących ponad tarczką zarodkową. We wczesnych stadiach rozwoju zarodka (przed 7 dniem) w obrębie węzła zarodkowego tworzy się szpara, która oddziela grupę komórek od tworzącej się równocześnie tarczki zarodkowej. Rozstęp ten powiększa się następnie, dając początek jamie owodni. Komórki ektodermy oddzielają się od węzła zarodkowego i tworzą ponad jamą jakby sklepienie połączone po bokach z ektodermą zarodkową. Ta cienka warstwa komórek to właśnie owodnia. Początkowo jama owodni jest dużo mniejsza niż światło pęcherzyka żółtkowego, ale bardzo szybko rozrasta się i otacza cały zarodek. Pomiędzy owodnię a trofoblast wrasta mezoderma pozazarodkowa, która się tu rozszczepia na dwa listki, Listek trzewny mezodermy pozazarodkowej zwrasta się z owodnia. Jama jej wypełnia się płynem wytwarzanym początkowo Zarodek z błonami płodowymi przez komórki owodni, a następnie pochodzącym z przesiąkania osocza z naczyń krwionośnych. Płyn ten zwie się wodami płodowymi. Wody płodowe mają bardzo ważne znaczenie dla zarodka. Zapewniają mu wodne środowisko, w którym może on swobodnie rosnąć we wszystkich kierunkach, a później swobodnie się poruszać, chronią go przed ewentualnym zgnieceniem, ponadto zapewniają mu stałą temperaturę potrzebną do rozwoju. Ilość wód płodowych w owodni zwiększa . się do 8 miesiąca ciąży, natomiast już od tego czasu zaczyna się zmniejszać. Objętość ich bywa różna; średnio wynosi 680 do 1800 ml. Składem chemicznym wody płodowe zbliżone są do osocza krwi, zawierają jednak dużo więcej wody, w której rozpuszczone są sole mineralne, białka i mocznik.