W późniejszych okresach rozwoju pęcherzyk żółtkowy się zmniejsza, a naczynia żółtkowo-krezkowe tracą swoje znaczenie, kurczą się i zanikają. Pod koniec trzeciego miesiąca zanika także prawa żyła pępkowa, lewa natomiast wraz z tętnicami pępkowymi rozwija się znacznie i te trzy naczynia tworzą trwałe połączenie między naczyniami płodu a płodową częścią łożyska. Szypuła pęcherzyka żółtkowego, w której przebiegają naczynia krwionośne z pęcherzyka żółtkowego do zarodka, oraz omocznia szczątkowa zostają otoczone jak pochewką przez owodnię rozrastającą się stopniowo dokoła całego zarodka, szypuła zaś tworzy w ten sposób sznur, w którym przebiegają naczynia krwionośne od zarodka do łożyska i w kierunku odwrotnym. Sznur ten nazywa się sznurem pępkowym albo szypuła zarodkową. Sznur pępkowy początkowo jest bardzo krótki, lecz w miarę wzrostu owodni i kosmówki i zwiększania się odległości między zarodkiem a kosmówką wydłuża się bardzo szybko. Pod koniec ciąży długość jego wynosi około 50 cm.