Już stosunkowo dawno nauka określiła wiele najważniejszych objawów życia w otaczającej nas przyrodzie. Jednym z najistotniejszych wśród nich jest przemiana materii, której towarzyszy wyzwalanie energii. Skąd żywe organizmy czerpią swą energię? Na pytanie to można oczywiście odpowiedzieć w różny sposób, w istocie jednak źródłem owej energii jest spalanie, i to spalanie w samym organizmie, ściślej biorąc, w jego komórkach. Spalanie, jak wiemy, jest to przede wszystkim zjawisko utleniania. W wyniku spalania powstaje dwutlenek węgla, wydalany z organizmu do otaczającego środowiska. Wobec tego można pokusić się o sformułowanie definicji oddychania w ten mniej więcej sposób: jest to zjawisko wymiany gazowej w żywych organizmach, które prowadzi do wyzwolenia energii. Definicja ta ma pewne zalety; nie określa w sposób wiążący rodzaju owej wymiany gazowej ani nie zawęża do jakiegoś konkretnego typu owej produkcji energii. Dzięki temu proces oddychania widzimy jako bardzo szeroko pojęte zjawisko, a tak właśnie należy je rozumieć. Oddychanie przy udziale wymiany gazowej występuje zarówno w świecie roślinnym, jak i zwierzęcym. Rośliny wyższe (wielokomórkowe) oddychają w warunkach tlenowych. Zdobywają więc konieczną do życia energię dzięki typowemu spalaniu własnych materiałów energetycznych i zapasowych (węglowodanów, tłuszczów i białek oraz ich różnych połączeń organicznych). Rezultatem takiego spalania, obok znacznych ilości energii, są dwutlenek węgla i woda.