Inaczej sprawy wyglądają w przypadku zwiększonego ciśnienia powietrza w warunkach podwodnych. W takiej sytuacji znajdują się nurkowie w skafandrach, a także pracownicy zatrudnieni przy robotach kesonowych. Parcie wody jest tu równoważone ciśnieniem powietrza, które nie dopuszcza wody do komory kesonu czy też wnętrz skafandra. Jednakże ciśnienie parcjalne tlenu nie jest aż tak wielki aby nie mogło odbywać się tu uwalnianie tego gazu przez hemoglobin w tkankach. Mimo to praca w warunkach kesonowych kryje pew niebezpieczeństwa. Główne z nich polega na wysyceniu tkanek ustroje przez pozostający pod wysokim ciśnieniem azot. Gaz ten rozpuszcza się w tkankach, zwłaszcza tłuszczowej i nerwowej. Gdy ciśnienie przekracza 4 atmosfery, azot powodować może stan upojenia narkotycznego, a wówczas przebywający pod wodą tracą zdolność właściwie oceny zjawisk. Drugie niebezpieczeństwo polega na uwalnianiu azot z krwi podczas nagłego przejścia do niższego ciśnienia, a więc n przy opuszczaniu kesonu lub nagłego powrotu nurka na powietrze. Azot wydostaje się wówczas z krwi pod postacią pęcherzyków, mogą zatykać światło naczyń krwionośnych, tworząc tak zwane zatokami.p Jest to zwłaszcza niebezpieczne, jeśli dotyczy naczyń mózgu lub własnych naczyń mięśnia sercowego. Takie zaburzenia spowodować moga nagłą śmierć lub uszkodzenie pewnych obszarów tkanki mózgów Mówi. się wówczas o chorobie kesonowej. Można jej zapobiec, j; przechodzenie do normalnego ciśnienia odbywa się powoli. Zaobserwowano ostatnio, że podobne objawy spotyka się również ulotni kój którzy z wielką szybkością wznoszą się na wysokość przekraczaj 10 km. Zachodzi tu zresztą również zjawisko wywołane nagłą z ciśnienia, tylko że w kierunku ciśnienia znacznie zmniejszonego.