Istnieją pewne schorzenia przebiegające z zaburzeniami krzepnięcia! krwi. Są to tzw. skazy krwotoczne. U ludzi mających skazy krwotoczną występują krwawienia z nosa, pojawiają się wybroczyny, rozległe sińce na całym ciele itp. Zmiany te występują bez uchwytny przyczyn. Ludzie tacy mogą krwawić całymi dniami nawet po drobnych zabiegach, jak np. wyrwanie zęba czy przecięcie skóry. Skaza krwi toczna może prowadzić nawet do kalectwa. Wskutek urazu, albo naczyń bez żadnej uchwytnej przyczyny dochodzi do wylewów krwi , co w następstwie daje najczęściej ich unieruchomienie. Przyczyny skaz krwotocznych mogą być różne. Skazy naczyniowej powstają m.in. wskutek zmian w ścianach tętnic i żył, które stają się kruche, zmienione i łatwo ulegają uszkodzeniu. Uszkodzenia naczyń mogą powstawać w wyniku braku witamin, szczególnie witaminy! w przypadkach zapalenia stawów oraz po wstrzyknięciach surowi zwierzęcych. Również obniżenie poziomu protrombiny we krwi może prowadzić do upośledzenia jej krzepliwości. Spadek protrombiny może być wywołany niedoborem witaminy K, a także niektórymi lekami bakteriostatycznymi, np. sulfonamidami, niszczą one bowiem nie tylko bakterie szkodliwe dla organizmu, ale i drobnoustroje biorące udział w syntezie witaminy K. Jedną ze skaz krwotocznych jest schorzenie zwane hemofilią. Przyczyną jej jest zaburzenie w początkowej fazie krzepnięcia, związanej z wytwarzaniem tromboplastyny. Znane są obecnie co najmniej 4 typy hemofilii związane z niedoborem różnych substancji białkowych osocza krwi, biorących udział w początkowej fazie krzepnięcia. Hemofilia, czyli krwawiączka, objawia się przedłużonym czasem krzepnięcia krwi. Krew pobrana od hemofilika nie krzepnie w probówce nawet po upływie kilku godzin. Każda najmniejsza rana jest bardzo groźna dla takiego chorego, nawet usunięcie zęba może spowodować śmierć. Ogólnie wiadomo, że hemofilia jest chorobą dziedziczną i że chorują na nią prawie wyłącznie mężczyźni. Nosicielami zaś tej choroby są kobiety, które przekazują ją swoim synom. U kobiety hemofilia może wystąpić tylko wówczas, jeśli ojciec był hemofilikiem, a matka była przenosicielką choroby. Przypadki takie są oczywiście niesłychanie rzadkie. Zaburzenia w krzepliwości krwi mogą także występować w innych chorobach, w których dochodzi do zwiększenia poziomu heparyny we krwi. Istnieją także stany, w których następuje zmniejszenie liczby płytek, są to tzw. małopłytkowości. Ludzie tacy wskutek licznych wylewów krwawych na ciele wyglądają jak pobici. Małopłytkowość często występuje u kobiet. Krwawienia miesięczne w tych przypadkach mogą przybierać rozmiary krwotoków. Zaburzeniu temu towarzyszy często uszkodzenie naczyń krwionośnych. Zmniejszenie liczby płytek krwi może mieć różne podłoże. W białaczkach jest ono uzależnione od upośledzenia mechanizmu ich wytwarzania. W chorobach wątroby skaza krwotoczna może się rozwinąć wskutek zaburzeń przemiany białkowej, gdyż niektóre spośród białek niezbędne są w procesie krzepnięcia. Przetaczanie krwi zawierającej wszystkie potrzebne składniki ratuje od śmierci chorych na skazy krwotoczne. Nie tylko istnieją schorzenia przebiegające z upośledzeniem krzepnięcia; mogą występować również i zjawiska odwrotne, a mianowicie bardzo duża skłonność do tworzenia się skrzepów. Przyczyny tych chorób, zwanych zakrzepicami, mogą być różne, między innymi nadmierny rozpad płytek krwi i uwalniania z nich fermentów powodujących krzepnięcie. Zaczopowanie przez powstały w świetle naczynia skrzep powoduje niedożywienie danej okolicy, a następnie jej martwicę. Czasem zdarzają się skrzepliny wędrujące w naczyniach wraz z prądem krwi. W zależności od miejsca usadowienia mogą być przyczyną całkowitego lub częściowego zahamowania przepływu krwi przez narząd lub tkankę. Z pomocą w tych przypadkach przychodzi heparyna, która podawana w odpowiednich ilościach rozpuszcza skrzepy i zapobiega dalszemu ich powstawaniu.